Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/995 Esas 2019/11427 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/995
Karar No: 2019/11427
Karar Tarihi: 25.06.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/995 Esas 2019/11427 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, mala zarar verme suçundan kurulan hükümden kaynaklanan adli para cezasına yönelik temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde gereğince adli para cezası hükümlerine yönelik temyiz isteminin doğrudan reddedildiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptaline dair 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararın infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olduğu vurgulanmıştır. Kararda açıklanan kanun maddeleri şunlardır:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/995 E. , 2019/11427 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 25.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.