22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/24350 Karar No: 2019/22386 Karar Tarihi: 04.12.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/24350 Esas 2019/22386 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/24350 E. , 2019/22386 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalı iş yerinde operasyon müdürü olarak çalıştığını, iş sözleşmesine haksız olarak son verildiğini belirterek yıllık izin ve fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili davanın reddini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece yapılan yarıgılamada, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre davanın reddine karar verilmiştir. Temyiz: Karar, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücreti talebinin yerinde olup olmadığı uyuşmazlık konusudur. Davacı davalı işyerinde fazla mesai yapıtığını iddia etmiş, yapılan yargılama sonucunda davacının davalı işyerinde operasyon müdürü olarak çalıştığı, sözleşmesinde yer alan hükme göre işveren vekili olduğu, davacının yönetici vasfı bulunduğu, işyerinde işin sevk ve idaresini kendisinin yaptığı, üzerinde şube müdürü olsa da bu hususun davacının yönetici vasfını ortadan kaldırmadığı, davacının ücretinin asgari ücretin 6 katı olmasının davacının üst düzey yönetici olduğunun göstergesi olduğunu, yerleşik Yargıtay içtihatları gereği davacının kendi mesaisini kendisinin tayin edebileceği ve bu hususta kimseden emir ve talimat almadığı gerekçesi ile davacının fazla mesai ücretinin reddine karar verilmiş ise de bu tespit dosya kapsamına uygun değildir. Davacının davalıya karşı açtığı işe iade davasında davacının üzerinde çalışan şube müdürünün bulunduğu ve davacının işletmenin tamamını sevk ve idare etme yetkisinin bulnmadığının tespit edildiği anlaşılmıştır. Dosya kapsamında dinlenilen tanıklar da beyanlarında davacının mesai saatlerinde ve işin tamamlanamadığı hallerde mesai saatinin bitiminden sonra da işin başında olduğunu belirtmişlerdir. Bu durumda davacının davalı işyerinde şube müdürünün altında çalıştığı ve kendi mesaisini kendisinin tayin edemediği dosya kapsamından anlaşılmakta olup davacının fazla mesai iddiası hususunda dinlenilen tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre değerlendirme yapılarak sonuca gidilmesi gerektiği halde yazılı gerekçe ile davacının fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmesi hatalı olup bozma sabebidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.