Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/11216 Esas 2022/3007 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı, taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nce istinaf isteminin davacı yönünden esastan reddine, davalı yönünden ise kabulü ile HMK'nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararı hakkında yeniden esas hakkında karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.

İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nce davacı idare yönünden esastan reddine, davalı yönünden ise kabulü ile HMK'nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Arazi niteliğindeki Mersin İli, Tarsus İlçesi, Alibeyli Mahallesi, 188 ada 22 parsel sayılı taşınmaza gelir metodu esas alınarak değer biçilmesinde yöntem itibariyle bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Dava konusu taşınmaza dava tarihi olan 2018 yılı verileri esas alınmak suretiyle değer biçilmesi gerekirken, bu husus gözetilmeden 2017 yılı resmi verilerine göre değer biçen bilirkişi kurulu raporuna göre hüküm kurulması,
2-Dava konusu taşınmaza ilişkin alınan rapora göre taşınmazda ağaç bulunduğu anlaşılmış olup, gerekçesi gösterilmeden ağaç bedellerine hükmedilmemesi,
3-Dava konusu taşınmazın konumu, yüzölçümü ve bilirkişi raporunda yazılı özelliklerine göre, objektif değer artırıcı unsur oranının %40 olarak belirlendiği halde bu oranın hatalı uygulanmak suretiyle eksik bedel tespiti
4-Kıymet takdirinde belirlenen ve davalı tarafa ödenmesine karar verilen bedele ilk derece mahkemesinin karar tarihine, fark bedele ise istinaf karar tarihine kadar yasal faiz işletilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi,

Doğru görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi hükmünün açıklanan nedenlerle HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 24/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.