Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/7563 Esas 2019/2529 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; 23/12/2009 tarihinde davalının ZMMS poliçesi ile sigortacısı olduğu aracın yaya konumundaki davacıya çarpması sonucu davacının malul kaldığını, maluliyeti sebebiyle davalı şirketten tazminat alındığını, ancak tedavi giderleri kapsamında değerlendirilen bakım ücretinden kaynaklı zararın tazmin edilmediğini belirtilerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere şimdilik 1.000,00 TL bakıcı giderinin 19/07/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davalı şirketin sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olduğunu, davacının zararının karşılandığını ve tedavi giderlerinden dolayı davalı şirketin sorumluluğunun kalmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ZMSS poliçesine dayalı tedavi giderleri kapsamı içerisinde değerlendirilen sürekli bakıcı giderinden kaynaklı zararın tazmini yönünde açılan iş bu davada alınan raporlara göre davacının kaza sonrası maluliyetinden kaynaklı sürekli başka birinin bakımına muhtaç durumda olmadığının tespit edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan bakıcı giderine ilişkin maddi tazminat istemine ilişkindir.
ATK 3. İhtisas Dairesinden alınan 18.03.2015 tarihli maluliyet raporunda, davacının %62 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağı, iyileşme süresinin 25.12.2009 tarihinden itibaren 9 aya kadar uzayabileceği belirtilmiştir. Mahkemece davacının alınan raporlara göre sürekli olarak bir başkasının bakımına ihtiyacının olmadığı gerekçesiyle bakıcı gideri talebinin reddine karar verilmişse de, davacının %100 malul sayılacağı 9 aylık geçici işgöremezlik dönemi için brüt asgari ücret üzerinden bakıcı giderine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 06/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.