Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11803 Esas 2019/20013 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11803
Karar No: 2019/20013
Karar Tarihi: 06.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11803 Esas 2019/20013 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Adli para cezalarının yeni kanunlarla kesin nitelikte olduğu belirtilerek sanık ve katılanların temyiz sebepleri reddedilmiştir. Ancak, kısa süreli hapis cezası ertelenen sanığın hak yoksunluklarına hükmolunamayacağına dair kanun maddesi göz ardı edildiği için mahkumiyet kararı bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılama gerektirmediği için mahkumiyet kararı TCK'nin 53. maddesine ilişkin paragrafın çıkarılması suretiyle düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri: 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53/4. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 317, 321 ve 322. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/11803 E. , 2019/20013 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında katılan ...’ı kasten yaralama ve katılanlara hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarına göre 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunu"nun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanığın ve katılanlar vekilinin temyiz sebeplerinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında katılan ...’ı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/4. maddesi uyarınca TCK"nin 53/1. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmolunamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, sanık hakkındaki hükümden TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkartılması suretiyle hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.