Parada sahtecilik - başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - 5809 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/23734 Esas 2019/13728 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma, 5809 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) 5809 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında 5809 sayılı yasaya aykırılık suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE;
2) Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Temel cezanın tayin edildiği hüküm fıkrasında suç adının “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” yerine “iftira” olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak belirlenmiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Parada sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde ise;
Dosya içerisinde ve UYAP ortamında kaydı bulunmaması sebebiyle, denetime olanak sağlayacak şekilde sanıktan ele geçen sahte paraya ait ekspertiz raporunun aslı ve onaylı suretinin temin edilmesi gerektiği gözetilmeden karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Hükmün gerekçesine ve temel cezanın tayinine göre de, sahte parayı bilerek kabul etme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin "5237 sayılı TCK.nın 197/2. maddesi yerine, TCK.nın 197/1. maddesi" olduğunun belirtilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.