MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalılardan ... Büyükşehir Belediye Başkanlığı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davalı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin 01.03.2006-20.04.2015 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, iş akdinin haksız ve ihbar önellerine uyulmadan işveren tarafından sona erdirildiğini, haklarının ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai alacağı, ulusal bayram ve genel tatil alacağı taleplerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davacının hırsızlık yaptığının tespit edilmesi sebebi ile iş sözleşmesine son verildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yarıgılamada, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davacı ve davalı ... Belediye Başkanlığı vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretinin ödenip ödenmediği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda ise işçinin ihtirazi kayıt ileri sürmesi beklenemeyeceğinden, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının her türlü delil ile ispatı mümkündür.
Somut uyuşmazlıkta, davacı davalı işyerinde fazla mesai yapıldığının ispatında tanık deliline dayanmış olup dinlenilen tanıklar davacının 17:00-08:00 vardiyasında 1 gün dinlenme ile çalıştığını beyan etmişlerdir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının hafta da 3 gün 17:00-08:00 saatleri arasında gece çalışması sebebi ile 2,5 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile hesaplama yapılmış ise de bu hesaplama dosya kapsamına uygun bulunmamaktadır. Davacının 17:00-08:00 saatleri arasında 1 gün dinlenerek çalıştığının kabulü halinde davacının 1 hafta 3 gün, 1 hafta 4 gün 2 saat ara dinlenme ile 13 saat fiili olarak çalıştığı, davacının çalışma süresinin büyük kısmının geceye denk geldiği anlaşıldığından 7,5 saati aşan çalışmanın ise yerleşik Yargıtay içtahatları gereği fazla mesai olarak değerlendirilmesi gerektiği, bu durumda davacının 1 hafta 3 gün, 1 hafta 4 gün 5,5 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile sonuca gidilmesi gerekmektedir. Bu husus gözetilmeden yanılgılı bilirkişi raporuna dayalı olarak hüküm tesisi hatalı olup bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.