Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/644 Esas 2018/1843 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/644
Karar No: 2018/1843

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/644 Esas 2018/1843 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 2004'te sahte fatura düzenleyen ve vergi matrahını azaltmak için işlemleri kaydeden sanıkların suçunun zamanaşımına uğradığını belirterek, suçu işleyenlerin cezasını düşürdü. Ancak, 2005-2007 yılları arasında aynı suçu işleyen sanıkların dava süresinin sona ermesi nedeniyle suçlu olduklarına karar verildi. Kanunların uyulması hakkında tanımlamalar yapmak doğru değildir, çünkü beklentilerimiz nedeniyle AI dil modeli yanlış tanım yapabilir.

11. Ceza Dairesi 2018/644 E. , 2018/1843 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Sanıklar hakkında 2004 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçu hakkında düşme
Sanıklar hakkında 2005, 2006 ve 2007 takvim yılları için beraat

1) Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında, 2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek ve kanuni defterlere kayıt edilmesi gereken işlemlerin vergi matrahının azalması sonucunu doğuracak şekilde başka ortama kaydetmek suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek ve kanuni defterlere kayıt edilmesi gereken işlemlerin vergi matrahının azalması sonucunu doğuracak şekilde başka ortama kaydetmek” suçlarının yasada öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanıklar lehine olan 765 sayılı TCK"nın 102/3, 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden kamu davasının düşürüldüğü, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,

2) Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında 2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek ile 2005, 2006 ve 2007 takvim yıllarında kanuni defterlere kayıt edilmesi gereken işlemlerin vergi matrahının azalması sonucunu doğuracak şekilde başka ortama kaydetmek suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen “2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek ile 2005, 2006 ve 2007 takvim yıllarında kanuni defterlere kayıt edilmesi gereken işlemlerin vergi matrahının azalması sonucunu doğuracak şekilde başka ortama kaydetmek” suçlarının suç tarihinde yürürlükte bulunan 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/a-1 ve 359/b-1 maddelerinde öngörülen cezaların miktarı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen dava zamanaşımının, en son savunmanın alındığı 04.02.2010 tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanıklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 01.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.