Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4107 Esas 2021/2699 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4107
Karar No: 2021/2699
Karar Tarihi: 01.04.2021

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4107 Esas 2021/2699 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi, İnegöl Ağır Ceza Mahkemesi'nden gelen suça sürüklenen çocuğun atılı cinsel istismar suçundan mahkumiyetine dair hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararını inceledi. Başvuruya ilişkin muhtevası dikkate alınarak yapılan yargılamaya ve delillere uygun olarak Bölge Adliye Mahkemesi kararı yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verdi. Ancak, suça sürüklenen çocuk hakkında kanundaki ifadelerin tekrarlanmasıyla oluşturulan yetersiz gerekçeyle 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinin tatbikine yer olmadığına hükmedilmesi sebebiyle istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi yerine kabul edilmesi gerektiği sonucuna vararak, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi'nin vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünü bozdu ve kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine hükmetti. Kanun maddeleri olarak da 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddeleri yer aldı.

14. Ceza Dairesi 2020/4107 E. , 2021/2699 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan mahkumiyetine dair İnegöl Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.03.2019 gün ve 2018/302 Esas, 2019/73 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İlk derece mahkemesince dosyaya yansıyan olumsuz kişilik özelliği bulunmayan suça sürüklenen çocuk hakkında kanundaki bir takım ifadelerin tekrarlanması suretiyle oluşturulan yetersiz gerekçeyle 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesinin tatbikine yer olmadığına hükmedilmesi karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 23.09.2019 gün ve 2019/1768 Esas, 2019/1671 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 01.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.