MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Davacı, icra takibine yapılan itirazın iptaline, takibin devamıyla %20 icra inkar tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemişir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Yerel mahkeme kararının davacı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 18/04/2017 gün 2015/17421 Esas ve 2017/6818 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, davacının 08/02/2013 tarihli ibraname ile ekindeki makbuz niteliğindeki belgeyi imzaladığı ve ibraname ve makbuzdaki imzayı inkar etmediği, imzaladığı belgelerin niteliğini ve sonuçlarını bilebilecek durumda olduğu gibi 08/02/2013 tarihli makbuz niteliğindeki belge de davacının imzasını taşıyan ibranameyi destekler mahiyette olduğu gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararı davacı vekilince temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6763 sayılı Kanunun 45. Maddesi ile eklenen 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici dördüncü maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

YARGITAY KARARI
Dairemizin “Her ne kadar mahkemece; ibaranameye değer verilerek söz konusu tutarların mahsubu ile sonuca gidilmiş ise de, yukarıda ayrıntılı bir biçimde ifade edildiği üzere, 6098 sayılı Borçlar Kanunu"nun 420. maddesine aykırı olarak söz konusu ödemelerin banka aracılığı ile yapılmadığı ve bu durumun ibranameyi hükümsüz kıldığı gözetilmeksizin karar verilmiştir. İbraname ve ibranamenin eki mahiyetindeki makbuz başlıklı belgedeki tutarlar mahsup edilmeksizin alacağın hüküm altına alınması için kararın bozulması gerekmiştir.” gerekçesi ile oy çokluğuyla verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup, kayıt dışılığın önlenmesi, işçiye elden yapılan ödemelerin ispatında işvereni koruyan kurallardan vazgeçilip iş hukukunda ibra sözleşmelerinde sıkça karşılaşılan irade fesadı hallerine ilişkin uyuşmazlıkların en aza indirgenmesi gibi nedenlerle 6098 sayılı Kanun"un 420.maddesinde “işçinin işvereni ibra müessesesinin” amir hükümler ile düzenlenmesi karşısında direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 4. maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 19.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.