MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21/03/2016 tarih ve 2014/487-2016/224 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili müvekkili şirketin İncoming tur hizmeti veren turizm acentesi olduğunu, turizm sezonu başlangıcında, otel işletmesi yapan firmalara acentenin müşterilerinin konaklamasının garanti altına alınması için çekler verdiğini, ilgili otellerin hesaplarına belirli aralıklarla sözleşmeye konu bedelleri gönderildiğini, otelde konaklamak amacıyla belirli odaların rezerve edilmesinin sağlanması hususunda tarafların uzlaştıklarını, davalı şirketin açıklama kısmında no-show bedeli yazan faturayı müvekkili şirkete gönderdiğini, aynı faturanın üst yazı konulmak suretiyle mektupla tekrar gönderilmesi üzerine faturanın aslının ihtarname ile iade edildiğini, taraflar arasında imzalanan sözleşmede no-show faturası gönderemeyeceğinin düzenlendiğini, sözleşmede belirtilen ve ödenen bedelin yıl sonu itibariyle iade edilmesi gerektiğini, otel yedinde 141.494,70 USD"nin kaldığını ileri sürerek bu bedelin ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davacı seyahat acentesi ile otel arasında yapılan anlaşmanın garantili kontenjan anlaşması ve garantisiz kontenjan anlaşması olarak ikiye ayrıldığını, garantili kontenjan sözleşmesinde belirlenen oda kontenjanın kesin rezervasyonla kapatıldığını, odalar satılsa da satılmasa da oda ücretlerinin ödendiğini, garantisiz kontenjan sözleşmesinde ise satış yapılan oranda konaklama tesisine rezervasyon verilmediğini, taraflar arasındaki sözleşme gereği 80 odanın garantili kontenjan anlaşması kapsamında olduğunu, 80 odanın üzeri talep edildiği için garantisiz sözleşme kapsamına girdiğini, 2012 sezonu için davacı ile 80 odası garantili olmak üzere 100 oda ayrıldığını, 80 odanın çek ödemesi yapılması gerekirken gecikmeli olarak sezon içerisinde 950.000 USD alındığını, davacı acente kendisine verilen garantili kontenjanı doldurmadığını, bu nedenle no-show faturasının düzenlenip hesabın kapatıldığını, davacının müvekkili şirketten hiç bir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre taraflar arasındaki sözleşme gereğince no-show faturasının kesilemeyeceği, davalı tarafça kesilen 135.328,42 USD"lik no-show faturasının taraflar arasındaki sözleşmeye aykırı olduğu, faturanın davacı tarafça süresi içerisinde iade edildiği, davalının ticari defterlerinde no show bedeli hariç 6.166,28 USD borçlu olduğu, bu bedele no-show faturasındaki 135.328,42 USD bedel ilave edildiğinde davalının davacı tarafa 141.494,70 USD borçlu olduğu kanaatine varıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13.728,47 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.