Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11269 Esas 2019/19994 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11269
Karar No: 2019/19994
Karar Tarihi: 06.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11269 Esas 2019/19994 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkla ilgili olarak kasten yaralama suçu nedeniyle verilen kararı bozmuştur. Sanık hakkında akıl hastalığı olup olmadığının tespiti için sağlık kurulu raporu alınmalıdır. Ayrıca, iddianamede belirtilen kanun maddesi uygulanmayarak sanığın ek savunma hakkı ihlal edilmiştir. Seçimlik cezalar arasında hapis cezası seçildiği halde, hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceği unutulmuştur. Bu nedenlerle karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 32/1-2 maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/2. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/11269 E. , 2019/19994 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın savunmasında ve temyiz dilekçesi ekinde sunduğu Kahta Devlet Hastanesince tanzim olunan 19.11.2014 tarihli Özürlü Sağlık Kurulu Raporunda “organik olmayan psikotik bozukluk” tanısına yer verildiği görülmekle, sanığın daha önce tedavi gördüğü kurumlardan tüm tedavi evraklarının temin edilerek suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nin 32/1-2 maddeleri kapsamında akıl hastalığı bulunup bulunmadığının tespiti için Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulundan, tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden veya Tıp Fakültelerinin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından sağlık kurulu raporu aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayininde zorunluluk bulunması,
2) Sanık hakkında silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan TCK"nin 86/2, 86/3-e ve 35. maddeleri uyarınca kamu davası açılması karşısında, tamamlanmış suçtan hüküm kurulabilmesi için, iddianamede yer alan TCK"nin 35. maddesinin uygulanmaması ihtimaline binaen sanığa 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre;
3) 5237 sayılı TCK"nin 50/2. maddesinde yer verilen “Suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adli para cezasına çevrilmez” hükmü dikkate alınmaksızın, TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçildiği halde, hapis cezasının paraya çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 06.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.