11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/2599 Karar No: 2018/1820 Karar Tarihi: 28.02.2018
Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2599 Esas 2018/1820 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, Konak vergi dairesi mükellefi olarak vergi usul kanununa muhalefet suçuyla yargılanır. Sanığın, 2007 takvim yılında komisyon karşılığı sahte fatura düzenleyerek KDV indiriminde kullanması suçlanır. Sanık, sahte fatura iddialarını reddetse de, deliller sahte olduğu yönündedir. Ancak mahkeme, fatura asıllarının incelenmediği ve sanığın hukuki durumunun tespiti için yeterli araştırma yapılmadığı gerekçesiyle sanığı beraat ettirir. Bu karar, yasaya aykırı olup, mahkemenin eksik araştırma ile karar verdiği belirtilir. Suça konu olan fatura, Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesinde yer alan düzenleme göre zorunlu bilgileri içermesi gerekmektedir. Vergi usul kanununa muhalefet suçuyla ilgili maddeler, 213 ve 227. madde olarak gösterilir.
11. Ceza Dairesi 2016/2599 E. , 2018/1820 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet HÜKÜM : Beraat
1-Konak vergi dairesi mükellefi olan sanığın 2007 takvim yılında komisyon karşılığı almış olduğu sahte faturaları KDV indiriminde kullanarak atılı suçu işlediği iddia edilen kamu davasında; Sahte olduğu iddia edilen faturaları düzenleyen ... Destek Ltd.Şti"nin yetkilisi hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlediği ve kullandığı iddiasıyla Ankara 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/643 E.2011/902 K.sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda verilen mahkumiyet hükmünün dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonucunda 19/10/2017 tarihinde onanmasına karar verildiği, sanığın savunmalarında fatura içeriğindeki malları gerçekten teslim aldığını, bu nedenle sahte olmadıklarını iddia etmesine karşın yaptığı ödemelere ilişkin usule uygun delil ibraz edemediği, fatura bedelleri 8000 TL üzerinde olmasına karşın 332 sayılı V.U.K tebliğine aykırı olarak elden ve senetle ödeme yapıldığını beyan ettiği, malların nakliyesine ilişkinde belge bulunmadığı, dosyada mevcut 24/12/2010 havale tarihli bilirkişi raporunda sanık tarafından kullanılan faturaların komisyon karşılığı düzenlenen sahte faturalar olduğuna dair kanaatin bildirildiği anlaşılmakla ; sahte fatura kullanmak suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, alım-satım ya da hizmet ifasının belgesi olan faturaların, Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, sanığın düzenlediği iddia olunan faturaların asılları veya onaylı örneklerinin de dosya içerisinde bulunmaması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenebilmesi bakımından, suça konu fatura asılları ya da onaylı suretlerinden kanaat oluşturacak sayıda duruşmaya getirtilip incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi sonucuna göre toplanan tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, 2-21.11.2007 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığına "2007" olarak eksik yazılması, Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.