Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11266 Esas 2019/19983 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11266
Karar No: 2019/19983
Karar Tarihi: 06.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11266 Esas 2019/19983 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir mükerrir sanığa hapis cezası verilmesine rağmen, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmaması nedeniyle bozma kararı vermedi. Ancak kararın bazı sebepleri nedeniyle bozulmasına karar verildi. Mağdur hakkında düzenlenen raporun yeterli olmadığı, olayın ayrıntılı olarak araştırılmadığı ve sanığın haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağı tartışılmadığı belirtildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Kararın bu nedenlerle bozulmasına karar verildi ve ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkı dikkate alındı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK’nin 58/6. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddeleri
- 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi (bazı ibareleri iptal edilmiştir)
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 326/son maddeleri

3. Ceza Dairesi 2019/11266 E. , 2019/19983 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mükerrir olan sanık hakkında hapis cezasına hükmedildiği halde, 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Mağdur hakkında Akçaabat Haçkalı Baba Devlet Hastanesinde görevli KBB uzmanı tarafından düzenlenen 06.03.2014 tarihli raporun adli tıp kriterlerine uygun olmadığı ve hükme esas alınacak yeterlilikte bulunmadığı anlaşılmakla, mağdurun, geçici ve kesin raporları ile yaralanmasına ilişkin tüm tedavi evraklarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması, özellikle kırık varsa bunun derecesinin belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz rapor ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Sanığın, mağdurun kendisinden sigara ve ateş istediğini, bu nedenle aralarında tartışma geçtiğini, mağdurun kendisine küfür ettiğini iddia etmesi karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişiminin mağdurdan sorulması, önceki beyanı okunarak varsa çelişkilerin giderilmesi ve sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321.
maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 06.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.