Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9594 Esas 2019/9964 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, mahkumiyet

Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/551 Esas ve 2018/570 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanık müdafiinin CMK"nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince duruşma açılarak yapılan yargılama sonucu verilen 18.03.2019 gün, 2019/329 Esas ve 2019/2556 Karar sayılı "Esastan Red ve Mahkumiyet" kararlarına karşı, sanık müdafii tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
Sanık hakkında mala zarar verme suçu açısından, 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000,00 TL adli para cezalarına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından,
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu açısından, hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından,
Sanık hakkında hırsızlık suçu açısından ise, 5271 sayılı CMK"nın 294. maddesinde düzenlenen, ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır."" şeklindeki düzenlemede gözetilerek sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE, 01.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.