Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli olmadığına, kusuru bulunmadığına, eksik inceleme yapıldığına, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına yönelik, katılanlar vekilinin ise ceza miktarına, takdiri indirim nedenlerinin uygulanmasına, cezanın paraya çevrilmesine yönelik sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık sürücünün yönetimindeki otomobil ile gündüz vakti açık havada 25 metre genişliğinde, yan yana devamlı iki çizgi ile ayrılarak bölünmüş yol durumunu almış, çift şeritli, her iki sürücünün de gidiş istikametine yolların iki şeritli olduğu düz ve eğimsiz caddede Ödemiş istikametinden gelip Kiraz ilçesi istikametine seyir halindeyken, sola manevrayla karşı yol bölümündeki petrol istasyonu arkasındaki ... Caddesine dönmek istediği sırada, aynı yol üzerinde karşı istikamette seyir halinde bulunan ölenin yönetimindeki motorsiklete zeminde 4.5 m. fren izi bıraktıktan sonra çarpması sonucu gelişen olayda, bilinçli taksir koşullarının oluştuğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-İki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınmadan, tam kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu bir kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan yeterince uzaklaşılmadan yazılı şekilde eksik cezaya hükmolunması;
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.