Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12002 Esas 2019/19978 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12002
Karar No: 2019/19978
Karar Tarihi: 06.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12002 Esas 2019/19978 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir suçun işlenmesi sonucu yaralanan kişinin raporuna dayanarak, suçun ağırlığı ve işleniş biçimi dikkate alınarak sanığın birden fazla nitelikli suç işlediğine hükmetti. Ancak ceza miktarı açısından orantılılık ilkesi gözetilmediği için temyiz sonucu hüküm bozuldu. Ayrıca sanığın ek savunma hakkı tanınmadan 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesi uygulanarak 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesine aykırı davranıldığı belirtildi. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Hüküm bozuldu ve ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkı dikkate alındı.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi (cezada orantılılık ilkesi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87/1-son maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (bazı ibarelerin iptal edilmesi)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 321. maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/12002 E. , 2019/19978 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Katılan hakkında Diyarbakır Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen adli raporlara göre, sanığın eylemi nedeniyle katılanın, yüzünde sabit ize ve hayat fonksiyonlarını müştereken orta (3.) derecede etkileyen birden fazla kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı olayda, suçun işleniş biçimi, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı da dikkate alınarak, birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işleyen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken, TCK"nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gereğince, hakkaniyete uygun ve sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 06.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.