Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5242 Esas 2019/1535 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5242
Karar No: 2019/1535
Karar Tarihi: 06.02.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5242 Esas 2019/1535 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçuyla suçlanmıştır. Ancak yapılan yargılama sonucu, sanığın taksirli bir eylemde bulunmadığı gerekçesiyle mahkeme tarafından beraat kararı verilmiştir. Cumhuriyet savcısının temyiz istemi zamanında yapılmadığı için reddedilmiştir. Katılanlar vekilinin temyiz itirazı ise dosya kapsamı ve raporla uyuşmamaktadır ve beraat kararının isteme uygun olarak onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise CMK'nın 223/2-c maddesi, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 3. madde, 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesinin 3. fıkrası, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi ve 317. maddesidir. Bu kanunları uygulayarak, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz istemine reddedilmesi kararı verilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2017/5242 E. , 2019/1535 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet Savcısı ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 10/06/2014 gün ve 2013/834 Esas, 2014/321 sayılı kararında belirtildiği üzere, 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 3. madde uyarınca mahalli Cumhuriyet savcılarının, duruşmalarına iştirak etmedikleri Asliye Ceza Mahkemesi kararlarına karşı, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinin 3. fıkrası kıyasen uygulanmak suretiyle, tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri,temyiz süresinin görüldü ile değil tefhimle başlayacağı, 17/03/2015 tarihinde verilen hükme karşı 27/04/2015 tarihinde yapılan temyiz isteminin süresinde olmadığı anlaşılmakla, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 310 ve 317. maddeleri uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince ;
Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin sanığın kusurlu olduğuna, dosya kapsamı ile uyuşmayan rapora istinaden sanığın beraatına karar verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 06.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.