Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25733 Esas 2019/22344 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde çeşitli firmalar bünyesinde 01.01.2009-28.11.2014 tarihleri arasında açma kesme işinde çalıştığını, hafta içi 08:00-19:00, cumartesi günleri ise 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını, işlerin yoğun olduğu ayın ortalama on gününde de saat 20.30’a kadar çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma ve genel tatil ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut uyuşmazlıkta mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının açma kapama işlem kayıtları sunulan dönem için (30.10.2013-28.11.2014) bu kayıtlar esas alınarak kayıt sunulmayan dönem için ise (03.08.2010-30.10.2013) tanık beyanları esas alınarak fazla çalışma ücret alacağı hesaplanması isabetli olmuştur. Ancak kayıt sunulmayan dönem için davacı tanık beyanlarına göre, haftanın altı günü 08:00-18:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenme ile çalıştığı ve haftalık dokuz saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de, davacı dava dilekçesinde cumartesi günleri 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmiş olup, davacının bu beyanı dikkate alınmaksızın yazılı şekilde talep aşılarak hesaplama yapılması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.