Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/720 Esas 2019/11372 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/720
Karar No: 2019/11372
Karar Tarihi: 25.06.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/720 Esas 2019/11372 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesinde görülen bir hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçuna dair verilen karar incelenmiştir. Hırsızlık suçu tamamlandığı halde teşebbüste kaldığından bahisle cezada indirim yapılmış olup, hükmedilen hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesi gerekip gerekmediği tartışılmamıştır. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun benzer bir uygulaması yanlış olduğundan bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. İş yeri dokunulmazlığını bozma suçu için suça sürüklenen çocuğun kişilik özellikleri, duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması koşulu aranırken, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, zararın giderilmediği gerekçesiyle CMK'nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığı kararı bozmayı gerektirmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 35. ve 50. maddeleri ile CMK'nın 231. maddesi ve 6. fıkrasının (b) bendi anılmıştır.

2. Ceza Dairesi 2019/720 E. , 2019/11372 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçu tamamlandığı halde teşebbüste kaldığından bahisle TCK’nın 35. maddesi uyarınca cezadan indirim yapılmış olup, lehe hükümlerin uygulanmasını isteyen suça sürüklenen çocuk hakkında, hükmedilen kısa süreli hapis cezasının TCK’nın 50. maddesi gereğince seçenek yaptırımlara çevrilmesi gerekip gerekmediğinin tartışılmamış ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 gün ve 47/43 sayılı kararında açıklandığı üzere, yukarıda eleştiri konusu yapılan ve suça sürüklenen çocuğun gerçekte alması gereken ceza miktarından daha az bir ceza almasına yol açan mahkeme uygulamasının suça sürüklenen çocuğun lehine olması nedeniyle, bu yanılgılı uygulamada yapılan hatadan ötürü ikinci kez atıfet sağlayacak şekilde bozma yapılmasının adalet ve hakkaniyete uygun olmayacağı anlaşıldığından bu husus da bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
İş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı gözetilmeden, adli sicil kaydına göre suç tarihinde sabıkasız olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen suça sürüklenen çocuğun “kişilik özelliği ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre hukuki durumlarının belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, ""katılanın zararı giderilmediğinden CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına"" biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.