Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10956 Esas 2019/19964 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... müdafinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara itiraz ettiği, itirazının merciince incelendiği, temyiz isteminin sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bafra 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.03.2013 tarih ve 2013/94 Esas- 2013/276 Karar sayılı 1 yıl 2 ay 13 gün hapis cezasına dair kararının sanığın 18 yaşından küçükken işlemiş olduğu suça dair mahkumiyet olduğu ve TCK"nin 58/5 maddesi gereğince bu hükmün tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından “Sanığın tekerrüre esas sabıkası olduğu anlaşıldığından TCK"nun 58. maddesi uyarınca cezasının mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.