Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/1014 Esas 2018/4366 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1014
Karar No: 2018/4366
Karar Tarihi: 27.09.2018

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/1014 Esas 2018/4366 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu davada, davacı taraf ile davalı kurum arasında imzalanan \"Sistem Kullanım Anlaşması\"na göre, davalı kurum tarafından düzenlenen cezai şart faturalarının davalı tarafından gereken ihtar yapılmadan düzenlendiği gerekçesiyle cezai şart uygulanamayacağı ve davacının davalıya borçlu olmadığı iddiasıyla menfi tespit davası açılmıştır. Mahkeme, kullanıcının enerji kapasitelerini denetlemesi ve aşması durumunda kullanıcıya ihtar ederek düzeltme imkanı tanınması gerektiğini belirtmiş ve davalı kurumun geriye dönük olarak cezai şart faturası düzenlemesi nedeniyle sözleşmeye aykırı davrandığına hükmetmiştir. Davalı vekili temyiz etmiştir ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, Sistem Kullanım Anlaşması'nın 10. maddesi gereğince kullanıcının enerji kapasitelerinin denetlenmesi, aşılması durumunda kullanıcıya ihtar edilmesi ve düzeltme imkanı tanınması gerektiği belirtilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2016/1014 E. , 2018/4366 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı taraf, taraflar arasında Sistem Kullanım Anlaşması imzalandığını, davalı kurum tarafından düzenlenen Ocak 2010- Haziran 2012 dönemine ilişkin 30 adet toplam 3.359.867,19 TL miktarlı cezai şart faturalarının; davalı tarafından sözleşme uyarınca gerekli ihtar yapılmadan düzenlendiğinden, cezai şart uygulanamayacağından düzenlenen ceza faturalarından dolayı davalıya borçlu olmadığının tespitini talep etmiştir.
Davalı taraf, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında imzalanan Sistem Kullanım Anlaşmasının 10.maddesinin uygulanabilmesi için kullanıcının enerji alış veya veriş maksimum kapasitelerini aşıp aşmadığının devamlı olarak denetlemek ve kullanıcının kapasiteyi aşması halinde bunu kullanıcıya ihtar ederek düzeltme imkanının tanınması gerektiği, davalı kurum tarafından davacıya ihtar çekildiğine dair dosyada delil ve belge bulunmadığından, davalı kurumun Ocak 2010- Haziran 2012 dönemlerine geri dönerek kapasite aşımından bahisle cezai şart faturası düzenlemesinin sözleşmeye aykırı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.