Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/10338 Esas 2018/23553 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/10338
Karar No: 2018/23553
Karar Tarihi: 18.12.2018

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/10338 Esas 2018/23553 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, davalı işyerinde depo elemanı olarak çalışmaktadır. İşveren tarafından 15/06/2012 tarihinde çıkışı verilerek işten çıkartılmıştır. Davacı, işverenin küçük düşürücü ve sinirli bir tutumla işyerinden kovduğunu ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ve fazla mesai ücret alacaklarını talep etmiştir. Davalı işveren, davacının iş akdinin devamsızlığı sebebiyle haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir. Yerel mahkeme, davacının devamsızlığının doğrulanmadığını ve davacının fazla mesai yaptığı iddiasının ispatlanmadığını belirterek, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalı işveren temyiz etmiştir. Yargıtay, davacının fazla mesai iddiasının usulünce ispatlanmadığını gözeterek fazla mesai ücreti talebinin kabulünün hatalı olduğunu belirtmiş ve yerel mahkeme kararını bozmuştur.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu madde 17, 18, 19 ve 20.

9. Hukuk Dairesi 2017/10338 E. , 2018/23553 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 2007 yılından beri depo elemanı olarak çalışmış olduğunu, 15/06/2012 tarihinde çıkışı verilerek işten çıkartıldığı,işyeri sahibinin davacıya hitaben küçük düşürücü ve sinirli bir tavırla adeta işyerinden kovduğunu,işverence yapılan feshin haksız olduğunu ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ve fazla mesai ücret alacakları istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdinin devamsızlığı sebebiyle haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının devamsızlığının doğrulanmadığı, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosyadaki bilgi ve belgeler ile özellikle davacı tanığı Numan’ın haftada 6 gün çalışan davacının günlük 7,5-8 saat çalıştığına yönelik açıklaması ile davacı tanığı Selda’nın davacının mesaisinin 08.30’da başladığı ve 17.00’da bittiğine ilişkin açıklamaları ile Dairemizde incelemesi aynı gün yapılan emsal nitelikteki aynı mahkemenin 2012/435 E.-2015/133 K. sayılı ilamının davacısı M. Önusta’nın fazla mesai talebinin benzer gerekçelerle reddedilmesi birlikte değerlendirildiğinde davacının fazla mesai iddiasının usulünce ispatlanmadığı gözetilerek fazla mesai ücreti talebinin reddi yerine yerinde olmayan yazılı gerekçe ile kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgisine iadesine, 18.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.