Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/1632 Esas 2017/3395 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile .... Bankası AŞ vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ..... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 10.2.2016 gün ve 2015/4402-2016/1167 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı bankadan kullandığı kredinin kullanımı sırasında, kendisinden masraf olarak alınan paranın iadesine yönelik talebinin, ... Valiliği Tüketici Sorunları Hakem Heyetince reddedildiğini, oysa ki, banka tarafından yapılan tahsilatın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürürek, Tükeci Sorunları Hakem Heyeti kararının itirazen iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı banka vekili, yapılan kesintinin sözleşmeye ve yasal mevzuata uygun olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile ...Valiliği Tüketici Sorunları Hakem Heyeti"nin 25/03/2015 tarihli kararının iptaline, banka tarafından haksız alınan 725 TL"nin davacıya iadesine karar verilmiş; hüküm, davalı banka vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK"nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davalının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 20/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.