Kasten öldürmeye teşebbüs etmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/953 Esas 2017/3199 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/953
Karar No: 2017/3199
Karar Tarihi: 11.10.2017

Kasten öldürmeye teşebbüs etmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/953 Esas 2017/3199 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, Ali, Nagi ve Sadık Evren adlı sanıkların kasten öldürmeye teşebbüs suçundan suçlu bulunarak 5 yıl 10 ay hapis cezasına çarptırılmasına karar verdi. Sanıkların mağdur olan kişiye saldırıları sonucunda, mağdurun yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralandığı belirlendi. Mahkeme, sanıkların haksız tahrik ve takdiri indirim nedenleri için ceza indirimi uyguladı ancak sanıkların mağdurun hayati bölgelerini hedef aldığına dair yeterli ve kesin delil bulunmadığı için sanıkların suçu yanlış nitelendirdiği gerekçesiyle kararı bozdu. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81. maddesi (kasten öldürmeye teşebbüs), 35. maddesi (haksız tahrik indirimi), 29. maddesi (takdiri indirim), 62. maddesi (ciddi bir engel durumu olmamasına rağmen eyleme kendiliğinden son verme durumu), ve 53. maddesi (ceza indirimi için diğer düzenlemeler).
1. Ceza Dairesi         2016/953 E.  ,  2017/3199 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs etmek
    HÜKÜM : Sanıklar haklarında; 5237 sayılı TCK"nun 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca; 5"er yıl 10"ar ay hapis cezası.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar Ali, Nagi ve Sadık Evren’in mağdur ...’ya karşı eyleminin sübutu kabul, haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin meşru savunmanın koşullarının bulunduğuna, sanık ... müdafiinin sübuta, meşru savunmaya, sanık ... Evren müdafiinin sübuta, eksik incelemeye ve saire ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
    Ancak;
    Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanıklar Nagi, Ali ve Sadık ’in olay günü mağdur ...’nın bekçiliğini yaptığı piknik alanında ücret ve gece kalma konusunda tartışma çıktığı, bu tartışma sonucunda sanık ...’nin dirgen ile mağdur ...’nın başına vurduğu, diğer sanıklar Ali ve Sadık’in de mağdura vurdukları, mağdurun sağda oksipital kemikte lineer fraktür hatlı kırığın hayati fonksiyonları orta (3) derecede etkilediği, yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralandığı, diğer yaraların basit tıbbi müdahale ile iyileşebilir nitelikte olduğu, sanıkların mağdurun yaralanmasına müteakip olay yerinden kaçtıkları olayda;
    1-Taraflar arasında olay öncesinde bir husumet bulunmaması, mağdurdaki yaralardan yalnızca bir tanesinin hayati tehlikeye neden olup diğerlerinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olması, ciddi bir engel durum bulunmamasına rağmen sanıkların eylemine kendiliklerinden son verdikleri, mağdurun özellikle hayati bölgelerinin hedef alındığını gösterir, her türlü şüpheden uzak yeterli ve kesin delil bulunmadığı anlaşılmakla, sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan hüküm kurulması yerine yazılı şekilde suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması,
    2-24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
    Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 11/10/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.














    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.