5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/6054 Esas 2020/2700 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6054
Karar No: 2020/2700
Karar Tarihi: 10.03.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/6054 Esas 2020/2700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın 5607 sayılı kanuna aykırılık suçunu işlediğine karar vererek mahkumiyet hükmü verdi. Temyiz süresi dolmadan yapılan başvuru incelendi ve temyiz nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümleri iptal etmesine rağmen bu hususun infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Mahkeme, yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğini kanıtlara dayanarak saptadı ve cezanın kanuni bağlamda uygulandığına karar verdi. Ancak, sanığa hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği halde tekerrür hükümleri uygulanmasına ve takdiri indirim sebebine ilişkin hukuki sebebin yanlış belirtilmesine karar verilmesi, hükmün bozulmasına neden oldu. Ayrıca, sigaralar ile ilgili keşif yapılarak sanık aleyhine sebep olmadığı yargılama giderine hükmedilmesi de hükümde yer alan diğer yanlışlıklardan biridir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5607 Sayılı Kanun
- 5237 Sayılı TCK'nin 53. ve 58. madde
- 5271 Sayılı CMUK'nin 232/6. maddesi
- 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 Sayılı CMUK'nin 322. m
19. Ceza Dairesi         2019/6054 E.  ,  2020/2700 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas -2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu hususun infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
    Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
    Ancak,
    1-Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği, adli para cezaları için TCK"nin 58.maddeye göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde, tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiç bir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK"nin 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
    2-Takdiri indirim sebebine ilişkin hukuki sebebin 5237 sayılı TCK’nin 62/1. maddesi yerine 62/2. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMUK’nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
    3-Bandrolsüz olduğu hususunda itiraz ve tereddüt bulunmayan sigaralar ile ilgili keşif yapılarak sanık aleyhine sebep olmadığı yargılama giderine hükmedilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılıklar yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca takdiri indirime ilişkin bölümdeki 62/2 ibaresi 62/1 olarak değiştirilmek, hükmün yargılama giderine dair fıkrası çıkarılarak yerine "16,00 TL yargılama gideri, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki belirlenen terkin edilmesi gereken tutardan az olduğundan yargılama giderinin hazineye yüklenmesine" ibaresinin yazılması, tekerrüre ilişkin fıkrada yer alan "cezanın" ibaresi çıkartılarak yerine "hapis cezasının" ibaresinin eklenmesi suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye kısmen uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.