Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7158 Esas 2020/5303 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7158
Karar No: 2020/5303
Karar Tarihi: 10.06.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7158 Esas 2020/5303 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan mahkum edildi. Sanık, katılanın yatıracağı paralar karşılığında hayvancılık projesi yaparak kredi temin edeceğini söyleyip, katılanı dolandırdı. Sanık, toplam 10.000 TL ve 5.000 Euro parayı aldıktan sonra ortadan kayboldu. Dosya uzlaştırma bürosuna gönderildi ancak taraflar uzlaşamadı. Mahkeme, sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna karar verdi ve sanığı mahkum etti. Ancak, sanık aynı suç işleme kararıyla Kanun'un aynı hükmünü birden fazla kez ihlal ettiği için zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğini belirtti. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 157/1 maddesi (dolandırıcılık suçu)
- TCK'nın 52/2 maddesi (dolandırıcılık suçu için ceza arttırımı)
- TCK'nın 50/1-a maddesi (suça iştirak etmenin cezalandırılması)
- TCK'nın 43/1 maddesi (aynı suçun birden fazla kez işlenmesi halinde hüküm)

15. Ceza Dairesi 2018/7158 E. , 2020/5303 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nın 157/1, 52/2, 50/1-a maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde tanık Astsubay ..."in sanık ile katılanı tanıştırdığı, sanığın yurtdışında kredi temin ettiğini ve bunun için projeler yaptığını bildirdiği, katılanın bu konuya ilgi duyarak sanık ile görüşmek suretiyle hayvancılık projesi yaparak kredi temin etme hususunda anlaştıkları, sanığın katılandan istediği belgeler ile birlikte Türkçe ve yabancı dilde hayvancılık projesi dökümanlarını hazırladığı, sanığın katılana 3.750.000 Euro miktarlı kredi çıkarma sözü vererek ileride katılandan alacağı komisyonlara karşılık para istediği, katılanın 28/12/2010 tarihinde 10.000 TL ve 12/11/2010 tarihinde 5.000 Euro parayı banka vasıtasıyla sanığın adına gönderdiği, sanığın katılandan paraları aldıktan sonra ortadan kaybolduğu ve bir daha ulaşılamadığı, sanığın kredi temin etme vaadiyle katılandan para almak suretiyle haksız menfaat temin ettiği, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadığı anlaşılmakla; sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiisinin ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla Kanun"un aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlal ederek haksız menfaat temin etmiş olması karşısında, sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi
Kanuna aykırı olup, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 10.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.