MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanık ... hakkında 765 sayılı TCK’nın 497/1, 59/2 (yedi kez), 497/1, 61, 59/2, 77, 6136 sayılı Yasanın 13/1, 59/2. maddeleri uyarınca sonuçta 36 yıl ağır hapis ve 118,638.-TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına ve yoksunluğa ilişkin Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 25.10.2001 gün ve 2001/163 Esas, 2001/427 Karar sayılı hükmün, sanık savunmanı tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 30.04.2002 gün ve 2002/2759 Esas ve 2002/5535 sayılı kararı ile; sanık ... hakkındaki hükmün sanığa hükmolunan yedi yıl altı ay süre ile sürücü belgesinin geçici olarak geri alınması cezasının dört yıla indirilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilerek kesinleştiği,

5237 sayılı TCK’nın 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe girmesi üzerine dava dosyasını resen ele alan Antalya 2.Ağır Ceza Mahkemesince hükümlü hakkında dosyadaki belgeler incelenerek ve Cumhuriyet Savcısı’nın düşüncesini de alarak duruşma açılmadan 24.06.2005 gün ve 2001/163 Esas, 2001/427 sayılı ek karar ile; yağma eylemleri yönünden 5237 sayılı Yasanın lehe olduğunu değerlendirip yaptığı uyarlama sonucunda, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan ilk hükümdeki cezanın aynen korunmasına, yağma eylemleri hakkında 5237 sayılı TCK’nın 149/1-a-h, 150/2, 62 (yedi kez), 149/1-a-h, 35/2, 62, 53, 52/6. maddeleri uyarınca sonuçta 30 yıl 25 ay hapis ve 118.-TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına ve yoksunluk ile sürücü belgesinin 3 yıl süreyle geçici olarak geri alınmasına karar verildiği, anılan bu kararda başvurulacak yasa yolu açıklanırken, “7 gün içinde 3. Ağır Ceza Mahkemesine itirazı kabil olmak üzere” denildiği,

Söz konusu ek kararın hükümlü ...’a cezaevi aracılığıyla 06/07/2005 tarihinde tebliğ edildiği,

Hükümlünün 22.06.2005 günlü dilekçesiyle, yeni TCK’nın yürürlüğe girdiğinden bahisle ceza ve infaz açısından lehine olan hususların uygulanarak cezadan indirim yapılmasının talep edildiği,

Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.07.2005 gün ve 2005/423 D.İş sayılı kararı ile, Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.06.2005 gün ve 2001/163-427 Esas, Karar sayılı ek kararında dilekçe gereği yapılmış olduğundan yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, bu kararın hükümlüye cezaevi aracılığıyla 05/08/2005 tarihinde tebliğ edildiği,

Hükümlünün cezaevi aracılığıyla gönderdiği 11.07.2012, 01/10/2012 ve 08.10.2012 tarihli dilekçeleriyle de, yeni TCK’nın yürürlüğe girdiğinden bahisle ceza ve infaz açısından lehine olan hususların uygulanarak cezadan indirim yapılmasını talep ettiği, Sivas İnfaz Hakimliğinin 02.11.2012 gün ve 2012/741 sayılı görevsizlik kararı ile dosyanın gönderildiği Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin dosyayı ele alıp tensip zaptıyla yeni bir esasa kaydedip duruşma açarak yargılama faaliyetlerine başladığı ve yaptığı uyarlama sonucunda yeni yasanın lehe olduğu değerlendirilip hükümlü hakkında 28.05.2013 gün ve 2013/103 Esas, 2013/255 sayılı karar ile; 5237 sayılı TCK’nın 149/1-a-h, 62, 53. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve yoksunluğa (6 kez), 149/1-a-c-h, 62, 53. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve yoksunluğa, 149/1-a-h, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis ve yoksunluğa, 6136 sayılı Yasaya aykırılık yönünden uyarlama isteminin reddine karar verdiği ve bu karara karşı sanık savunmanınca temyiz yoluna başvurulduğu anlaşılmıştır.

Sonradan yürürlüğe giren lehe hükümler nedeniyle kesinleşmiş mahkumiyet hükümlerinin yeniden ele alınarak lehe olan yasanın belirlenmesinde uygulanacak yöntem 5252 sayılı Kanunun 9/1.maddesi ile düzenlenmiştir. Mahkemelerin kararlarına karşı itiraz sadece Yasada açıkça gösterilen hallerde mümkün olduğu ve uyarlama yargısı sonunda verilen bu tür kararları da hüküm niteliğinde olduklarından 1412 sayılı CMUK"nun 305.maddesindeki istisnalar dışında da bulunduğu dikkate alındığında;

İster duruşmalı yargılamada, isterse evrak üzerinde yapılan inceleme sonunda verilmiş bulunsun, sonraki lehe Yasa nedeniyle yapılan uyarlama ile ilgili, verilen ek kararlara karşı temyiz yasa yoluna başvurulabilecektir. Hemen belirtmek gerekir ki böyle bir başvurunun kabul edilebilirliği başka bir deyişle gerek başvuru sahibine gerekse başvuruya ilişkin yöntem ve süre gibi koşullara uygun bulunması lazımdır. Şayet kabul edilebilir başvuruda açıklanan yanılgılar söz konusu ise başvurunun yapıldığı mercii CMK’nun 264.maddesinin 2. fıkrası uyarınca başvuruyu derhal görevli ve yetkili merciye göndermesi gerekir. Ancak başvuru yapılan merci yanılarak kendini yetkili ve görevli sayarak karar vermiş ise bu kararda hukuken geçersizdir. 5271 sayılı CMK"nun 264.maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuru olması koşuluyla Yasa yolunun veya merciin belirlenmesindeki yanılmanın başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağı açıktır.

Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, dosya üzerinden hükümlünün gıyabında verdiği 24.06.2005 gün ve 2001/163 Esas, 2001/427 Karar sayılı ek kararda, başvurulabilecek yasa yoluyla ilgili olarak başvuru sahibine ve başvuruya ilişkin yöntem ve süre gibi koşullarda duraksamalar mevcut olduğu anlaşıldığından hak ihlali olmaması için öncelikle bu eksikliğin giderilmesi gerekmektedir. Bu eksiklikler CMK’nun 40. maddesine göre eski hale getirmenin nedenidir.

Hal böyle olunca;

Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin yeniden ele alıp verdiği 28.05.2013 gün ve 2013/103 Esas, 2013/255 Karar sayılı kararın yok hükmünde olduğu, 24.06.2005 günlü ilk uyarlama kararındaki yasa yolu ve yöntemi de hatalı olduğundan;

Hükümlü ...’a Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.06.2005 gün ve 2001/163 Esas, 2001/427 Karar sayılı uyarlama kararına karşı; başvurabileceği yasa yolu, süresi ve sürenin hangi tarihten itibaren başlayacağı, incelemeyi yapacak merci, başvurunun hangi makamlara ve ne şekilde yapılacağı hususlarını gösterir biçimde açıklamalı olarak yöntemine göre tebligat yapılıp, bu karara karşı temyiz yoluna başvurması halinde 24.06.2005 günlü ilk hükme yönelik ek tebliğname de düzenlendikten sonra, incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 11.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.