Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/4857 Esas 2019/2377 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/4857
Karar No: 2019/2377
Karar Tarihi: 09.04.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/4857 Esas 2019/2377 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ve davalı arasındaki karşılıklı alacak davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonucunda, asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulüne yönelik bir hüküm verilmiştir. Davalı tarafın temyiz itirazları miktardan reddedilmiş, davacı tarafın itirazları ise reddedilmiştir. Kararın gerekçesi, 2017 yılı için kesinlik sınırının 2.270,00 TL olduğu ve davalı tarafın temyiz için konu ettiği miktarın bu sınırın altında kaldığıdır. Kararda, HUMK 427. maddesi ile Ek-Madde 4'ün, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle eklenmesi ve yeniden değerleme oranı dikkate alınmıştır. Ayrıca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece karar verilebileceği gibi, Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği belirtilmiştir.

19. Hukuk Dairesi 2017/4857 E. , 2019/2377 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki karşılıklı alacak davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
1-5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 2.270,00 TL’dir.
Davalı-karşı davacı vekilinin temyize konu ettiği miktarın 1.799,67 olması nedeniyle 26/04/2017 tarihli karar davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin kesinlik nedeniyle reddine karar verilmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı vekilinin yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı-karşı davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacı karşı davalıdan alınmasına, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalı karşı davacıya iadesine, 09/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.