Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11019 Esas 2020/295 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11019
Karar No: 2020/295
Karar Tarihi: 07.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11019 Esas 2020/295 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, sanığın basit kasten yaralama suçundan mahkumiyetine hükmedildiğini belirtiyor. Ancak kararın temyiz edildiği ve incelendiği sırada, taraflar arasında uzlaşma sürecinin usulüne uygun şekilde işlemediği fark ediliyor. Bu nedenle, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması üzerine yeniden yargılama yapılması gerekiyor. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin kararı nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor. Kararda verilen kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi (basit kasten yaralama suçu), 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 6763 sayılı Kanun ile değişik 253 ve 254. maddeleri (uzlaştırma işlemleri), Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı (5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptali) ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (hükümlerin bozulması).

3. Ceza Dairesi 2019/11019 E. , 2020/295 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen basit kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olması karşısında, soruşturma ve kovuşturma aşamasında taraflara usulüne uygun şekilde uzlaşmayı kabul edip etmediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, taraflar arasında öncelikle 5271 sayılı CMK"nin 6763 sayılı Kanun ile değişik 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma girişiminde bulunulması, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması üzerine yargılamaya devam olunarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın vasisinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 07.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.