Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/8260 Esas 2019/22309 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8260
Karar No: 2019/22309
Karar Tarihi: 03.12.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/8260 Esas 2019/22309 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davaları 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeniyle ilgilidir ve yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. İlk Derece Mahkemesi, davayı kabul ederek toplamda 7.800,00 TL hüküm altına almıştır. Temyiz konusu miktar, kesinlik sınırı kapsamında olduğundan, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından temyiz başvurusu reddedilmiştir. Temyiz karar harcının ilgilisine iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi.

22. Hukuk Dairesi 2019/8260 E. , 2019/22309 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Somut uyuşmazlıkta, İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile toplamda 7.800,00 TL hüküm altına alınmış, karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi üzerine, davalı vekili kararı temyiz etmiştir.
Bu açıklamalar karşısında belirtmek gerekir ki, Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihinde miktar itibariyle kesinlik sınırının 58.800,00 TL olduğu gözetildiğinde temyiz konusu miktar kesinlik sınırı kapsamında kaldığından, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362 nci maddesi uyarınca REDDİNE, temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.