Katılan ..."a yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından sanıklar ... ve ... hakkında sanıkların mahkumiyet hükümlerine yönelik ADANA 8.Asliye Ceza Mahkemesinin 14.08.2013 gün, 2013/359 - 2013/538 sayılı kararının sanıklar ... ve ... ile savunmanları tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6.Ceza Dairesi 18.02.2014 gün 2013/33393 - 2014/2288 sayılı kararında;

“I-Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelemesinde;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,

II-Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçları ile sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;

1-Sanık ..."nın yüklenen suçları işlemediği yönünde aşamalardaki inkara yönelik savunmalarının aksine, diğer sanık ..."nın sonradan değiştirdiği soyut suç atma niteliğindeki kolluk anlatımı dışında, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

2-Sanık ..."nın konut dokunulmazlığını bozma suçunu diğer sanık ile birlikte işlediğine dair delil bulunmadığı ve bu nedenle sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ile savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA" karar verilmiştir.
Bozma sonrası yerel mahkeme, maddi olay ve buna uygulanacak hukuki normun uygulanmasında isabetsizlik olmadığı gerekçesi ile ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.

Bu hükmün sanık ... savunmanı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "bozma" istekli 03.09.2014 gün ve 2014/246884 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilen dosya;

5271 sayılı CMK"nın 307/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesini değiştiren ve geçici 10. maddesini düzenleyen, 07/12/2016 gün, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 36. maddesi uyarınca; "Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gelen ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların, öncelikle kararına direnilen Daire tarafından incelenmesinin zorunlu kılınması karşısında;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu Başkanlığının 14/12/2016 gün, 2014/527 Esas ve 2016/1255 sayılı kararı ile Dairemize gönderilen dosya, yeniden incelenerek değerlendirilmiş ve karara bağlanmıştır.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A


"Sanık ..."nın konut dokunulmazlığını bozma suçunu diğer sanık ile birlikte işlediğine dair delil bulunmadığı ve bu nedenle sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi," yönlü, Dairemizin 18.02.2014 gün 2013/33393-2014/2288 sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, Adana 8.Asliye Ceza Mahkemesinin 27.03.2014 gün, 2014/200- 2014/292 sayılı ilamındaki direnme kararı yerinde görülmediğinden,

CMK"nın 307/3. maddesi gereğince, mahkemenin direnme kararı konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 12.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.