Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/13195 Esas 2022/3377 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tesciline ilişkin davada yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı, taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nce istinaf isteminin davacı idare yönünden esastan reddine, davalılar yönünden ise kabulü ile HMK'nın 356. maddesi uyarınca duruşma yapılarak ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmak suretiyle esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay'ca incelenmesi davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi’nce kabülü ile HMK’nın 356. maddesi uyarınca duruşma yapılarak ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılmak suretiyle yeniden esas hakkında hüküm kurulmuş; bu karar, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-a maddesi gereğince, miktar veya değeri her paydaş için 78.630,00-TL'yi geçmeyen davalara ilişkin olarak Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olup bu kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz.
Bu nedenle ... ve ... dışındaki davalılar yönünden davacı idare vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verildikten sonra, adı geçen davalılar yönünden yapılan incelemede;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; ilk derece mahkemesince verilen karara karşı taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun davacı vekili yönünden esastan reddine, davalılar vekili yönünden ise kabulü ile HMK’nın 356. maddesi uyarınca duruşma yapılarak, Afyonkarahisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2019/771 Esas - 2020/367 Karar sayılı kararının kaldırılıp kısmen arazi kısmen yoncalık niteliğindeki Afyonkarahisar İli, Merkez İlçesi, Susuz-Sakarya Mahallesi, 258 ada 14 parsel (eski 4403 parsel) sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesinde ve taşınmazın bir kısmı üzerinde fiilen yonca ekili olduğundan yonca üzerinden bedel belirlenmesi ve dava konusu taşınmazın niteliği ve dosyaya yansıyan özeliklerine göre % 200 oranında objektif değer artırıcı unsur tespit edilerek ilave edilmek suretiyle yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
Yoncalık niteliğindeki taşınmazın değeri tespit edilirken bilirkişilerce dava tarihinden geriye doğru yıllardaki dekara verimin esas alınması gerekir.
Bu durumda bilirkişi raporlarında değer biçmeye esas alınan yoncanın geriye doğru son 5 yılı kapsar şekilde dekar başına verim miktarlarının İlçe Tarım Müdürlüğü'nden, değerlendirme tarihi olan 2019 yılı dekar başına üretim masrafları ile hasat dönemindeki ortalama toptan kilogram satış fiyatlarının da ilgili resmi kuruluşlardan sorulup bilirkişiden ek rapor alınması gerektiği düşünülmeden, değerlendirme tarihinden sonraki 2020-2021 yılların ortalaması esas alınmak suretiyle değer biçen rapora göre karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir;
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları doğrultusunda hükmün açıklanan nedenlerle HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 02/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.