Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/1800 Esas 2018/2647 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1800
Karar No: 2018/2647
Karar Tarihi: 02.04.2018

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/1800 Esas 2018/2647 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, geçit hakkı talep ettiği için açılan davanın yerel mahkeme tarafından kabul edilmesi üzerine, bir kısım davalı tarafından istinaf başvurusu yapıldı. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi istinaf talebini reddetti. Bu karar, bir kısım davalı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak dava değeri, geçerli olan temyiz kesinlik sınırının altında olduğu için davalı tarafın temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, mahkeme kararı temyiz talebinin reddine karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: 6100 sayılı HMK'nın 341. maddesi istinaf yoluna başvurulabilen kararları, 361 ve 362. maddeleri de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararları belirlemektedir. HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca bir kısım davalıların temyiz talebi reddedilmiştir.

14. Hukuk Dairesi 2018/1800 E. , 2018/2647 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMES : 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, 18.04.2016 tarihinde verilen dilekçeyle geçit hakkı talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın kabulüne dair verilen 15.09.2017 tarihli hükmün İzmir Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi bir kısım davalı tarafından talep edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince istinaf talebinin reddine dair verilen kararın bir kısım davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR
Dava geçit hakkı istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bir kısım davalı tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Bu karar bir kısım davalı tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 1.000 TL olarak gösterilmiş ve 1.619,76 TL miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 41.530 TL’lık temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca bir kısım davalılar temyiz talebinin reddine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 02.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.