3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12762 Karar No: 2019/19921 Karar Tarihi: 05.11.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12762 Esas 2019/19921 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında mağdurlara yönelik yaralama suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz incelemesinde, adli para cezası hükümlerinin 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğu ve temyiz isteminin reddedilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Ayrıca sanık hakkında mağdura yaralama suçundan eksik ceza tayin edildiği tespit edilmiş ancak aleyhe temyiz olmadığı için bozma kararı verilmemiştir. Kararda, yasal dayanaklar olarak 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanunun 33. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. ve 86/2. maddeleri gösterilmiştir.
3. Ceza Dairesi 2019/12762 E. , 2019/19921 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1)Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ..."e yönelik yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde; Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşıldığından, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİ, 2) Sanık ... hakkında mağdur ..."e yönelik yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde; Mahkemece sanığın oğlu olan mağdur ..."a karşı eylemini, alt soya karşı silahtan sayılan sopa ile gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında, birden fazla nitelikli halin (TCK"nin 86/3-a, 86/3-e) aynı olayda gerçekleşmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler ve TCK"nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak TCK"nin 86/2. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 05.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.