Danıştay 4. Daire 2021/9208 Esas 2022/2715 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/9208
Karar No : 2022/2715

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … İnşaat Deri Pazarlama
Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura kullandığından bahisle takdir komisyonu kararlarına istinaden re'sen tarh edilen 2009/1,2 dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının ihtilaflı dönemlerde fatura aldığı … Vergi Dairesi mükellefi … İnşaat Taah. ve Dış Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitlere göre düzenlenen faturaların sahte olduğu anlaşıldığından cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, olayda re'sen takdir nedeninin bulunmadığı, ihbarnamelerde cezalı tarhiyatların yasal dayanağına ilişkin olarak herhangi bir bilgi verilmediği, takdir komisyonlarının katma değer vergisi indirim reddi yetkisinin bulunmadığı, takdir komisyonunun yetkisine ve görevine girmeyen konularda karar veremeyeceği, ihbarname ve takdir komisyonu kararlarında re'sen takdiri gerektiren yasal ve hukuksal bir sebebe ve tespite yer verilmediği, ihbarnamelerle birlikte takdir komisyonu kararlarının ve raporların tebliğ edilmesi gerektiği, aksinin savunma hakkını kısıtlayacağı, Danıştay kararında raporun tarafına tebliğ edilerek itiraz imkanının sağlanması gerektiği gerekçesiyle Mahkeme kararının bozulduğu, ancak Mahkemece raporun tarafına tebliğ edilmediği, dava konusu cezalı tarhiyatların zamanaşımına uğradığı, yargılama esnasında iddia ve itirazlarının karşılanmadığı, uzun bir zaman geçtikten sonra başka bir mükellef hakkında düzenlenen rapora istinaden re'sen tarhiyat yapılmasının hukuka aykırı olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Uyuşmazlıkta, davacının sevk edildiği takdir komisyonunca Kanunla tanınan inceleme ve araştırma yetkisi kullanılmaksızın, diğer bir ifadeyle davacının defter ve belgeleri üzerinde inceleme yapılmadan soyut ve genel ifadelere yer verilerek ihtilaflı dönemlerde faturaları aldığı ve yasal defterlerine kaydettiği varsayımından hareketle matrahın dayanağı ve izahı somut olarak belirtilmeden 213 sayılı Kanun’un 31/8. maddesine aykırı şekilde belirlenen matrah üzerinden uyuşmazlık konusu dönemlere ilişkin olarak re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna ulaşılmakla, davacının temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin işin gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/04/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.



(X) KARŞI OY :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun ‘‘re’sen vergi tarhı’’ başlıklı 30. maddesinde; re’sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde......vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması olarak tanımlanmış, aynı maddenin 6. bendinde; tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilerin, beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması hali re’sen tarh nedenleri arasında sayılmış, takdir kararlarında bulunması gereken bilgileri düzenleyen 31. maddesinin 8. bendinde ise; takdirin dayanakları ve yapılan takdir hakkındaki açıklamaların takdir komisyonu kararlarında yer alması öngörülmüştür. Takdir komisyonlarının görev ve yetkileri ile ilgili düzenlemeler, anılan Kanun'un 74 ve 75. maddelerinde hükme bağlanmıştır.
Diğer taraftan; 213 sayılı Kanun'un 134. maddesinde, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun araştırılması, tespit edilmesi ve sağlanması olduğunun düzenlenmiş bulunması karşısında, matrahın re’sen takdir yoluyla oluşturulması gereken hallerde dahi gerçek gelire en yakın geliri araştırmaya ve tespite yönelik olması zorunludur.
Dosyanın incelenmesinden, davacının sahte fatura kullandığının tespitinden hareketle takdir komisyonuna sevk edildiği, davacı hakkında sahte fatura kullanımı yönünden herhangi bir rapor (vergi inceleme veya vergi tekniği) düzenlenmediği, ihtilaflı dönemde fatura alınan mükellef hakkında düzenlenen raporda yer alan tespitler ve karşılaştırmalı BA BS formlarının analizi neticesinde davacının sahte olduğu iddia edilen faturaları kullanarak yasal defterlerine kaydettiği ve ilgili dönem katma değer vergisi beyannamelerine yansıtarak indirim konusu yaptığı sonucuna ulaşılarak matrah belirlenmesi suretiyle dava konusu cezalı tarhiyatların yapıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlıkta, davacının sevk edildiği takdir komisyonunca Kanunla tanınan inceleme ve araştırma yetkisi kullanılmaksızın, diğer bir ifadeyle davacının defter ve belgeleri üzerinde inceleme yapılmadan soyut ve genel ifadelere yer verilerek, matrahın dayanağı ve izahı somut olarak belirtilmeden 213 sayılı Kanun’un 31/8. maddesine aykırı şekilde belirlenen matrah üzerinden uyuşmazlık konusu dönemlere ilişkin olarak re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna ulaşılmış olup, davacının temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle Daire kararına katılmıyoruz.