15. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/276 Karar No: 2014/1308 Karar Tarihi: 26.02.2014
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/276 Esas 2014/1308 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı iş sahibi, davalı yüklenici tarafından yapılan elektrik tesisatı nedeniyle kendisine fazla ödeme yapıldığını belirterek, fazla ödenen 26.790,55 TL’nin ödendiği tarihten itibaren reeskont faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Ancak, davalıyı temerrüde düşürmek için yasal bir ihtar veya yazı gönderilmediğinden ve kesin vade de olmadığından, dava tarihinde temerrüde düşürüldüğünün kabulü ile bu tarihten itibaren faize hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. 818 Sayılı Borçlar Kanunu’nun 101. maddesine göre, borçlunun dava tarihinden önceki günler için işlemiş faizden sorumlu tutulabilmesi için alacaklının yöntemine uygun ihtarıyla borçlunun temerrüde düşürülmüş ya da alacağın kararlaştırılan kesin vadede ödenmemiş olması zorunludur. Bu nedenle davanın kabul edilmesine karar verilmiştir. Ayrıca, kararın düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
15. Hukuk Dairesi 2014/276 E. , 2014/1308 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, fazla ödenen iş bedelinin tahsili istemleriyle açılmış, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı yüklenici vekili tarafından temyiz edilmiştir 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davacı iş sahibi davalı yüklenici tarafından yapılan elektrik tesisatı nedeniyle kendisine fazla ödeme yapıldığını ifade ederek fazla ödenen 26.790,55 TL’nin ödendiği tarihten itibaren reeskont faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiş; davalı ise, kendilerinin alacaklı olduğunu belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Dava ve karar tarihi itibari ile yürürlükte bulunan 818 Sayılı Borçlar Kanunu’nun 101. maddesine göre; borçlunun dava tarihinden önceki günler için işlemiş faizden sorumlu tutulabilmesi için alacaklının yöntemine uygun ihtarıyla borçlunun temerrüde düşürülmüş ya da alacağın kararlaştırılan kesin vadede ödenmemiş olması zorunludur. Dava tarihinden önce davacı tarafından davalıyı temerrüde düşürür nitelikte ihtar ya da yazı gönderilmediğinden ve kesin vade de olmadığından davalının, hükmedilen bedel yönünden dava tarihinde temerrüde düşürüldüğünün kabulü ile bu tarihten itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, hüküm altına alınan alacak için hüküm fıkrasında yazılmayan ödeme tarihinden faiz yürütülmesi doğru olmamıştır. Kararın bu nedenlerle bozulması gerekirse de, yapılan yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nın 438/VII. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. SONUÇ: Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2.bent uyarınca temyiz itirazlarının kabulü ile gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 1. bendinden “ödeme tarihinden” kelimelerinin çıkarılarak yerine “dava tarihinden” kelimelerinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 26.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.