Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2204 Esas 2019/9930 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2204
Karar No: 2019/9930
Karar Tarihi: 01.07.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2204 Esas 2019/9930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 27 UU 025 plakalı aracın park halindeyken evinin önünden çalınması eyleminden dolayı hırsızlık suçundan cezalandırıldı. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görevsizlik kararı verildiği ancak zaman aşımı süresi içinde karar verilmediği için dosyanın Ceza Mahkemesi'ne gönderildiği belirtiliyor. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun vermiş olduğu bir karara göre, duruşmalar sırasında bağışıklık talebinde bulunmayan sanığın son duruşmada mahkeme huzurunda hazır bulundurulması gerektiği ve yokluğunda karar verilmesinin savunma hakkının kısıtlanması anlamına geldiği belirtiliyor. Sanık, bu nedenle mahkumiyet hükmüne karşı temyiz talebinde bulundu ve Yargıtay 17. Ceza Dairesi'nin 2019/2204 Esas, 2019/9930 Karar sayılı kararıyla mahkumiyet hükmü bozuldu.
Kanun Maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'un 196. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2019/2204 E. , 2019/9930 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
İddianamede sanık hakkında sıvı veya gaz hâlindeki enerjinin nakline ait tesislerde hırsızlık suçunun dışında ayrıca şikayetçi ... adına kayıtlı 27 UU 025 plaka sayılı aracın evinin önünden park hâlinde iken çalınması eyleminden dolayı kullanımları gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-e maddesi uyarınca cezalandırılması talebi ile kamu dava açılmasına ve Eğil Asliye Ceza Mahkemesince iddianamedeki sevk maddeleri uyarınca görevsizlik kararı verilmesine rağmen bu hususta herhangi bir karar verilmediği anlaşılmasına karşın zaman aşımı süresi içerisinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararında, aynı yargı çevresindeki Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/11/2018 tarih 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararında farklı yargı çevresindeki Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmalardan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın hükmün açıklandığı son duruşmada hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak karar verilmesinin savunma hakkının kısıtlanması niteliğinde olduğunun belirtildiği, UYAP"ta yer alan bilgilere göre hükmün açıklandığı duruşmanın yapıldığı 22/12/2014 tarihinde başka bir suçtan dolayı Ceyhan M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda başka suçtan hükümlü bulunan ve duruşmalardan bağışık tutulma talebi bulunmayan sanığın, duruşmaya getirilmesi ya da SEGBİS aracılığıyla bağlanılması suretiyle duruşmaya katılımının sağlanması gerekirken yokluğunda mahkumiyetine karar verilerek 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... (Babacan)"ın temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 01/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.