Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/13197 Esas 2022/3376 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tesciline ilişkin davada yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı, taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nce istinaf isteminin kabulü ile HMK'nın 356. maddesi uyarınca duruşma yapılarak ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmak suretiyle esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -

Dava, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi’nce kabülü ile HMK’nın 356. maddesi uyarınca duruşma yapılarak ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılmak suretiyle yeniden esas hakkında hüküm kurulmuş; bu karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; ilk derece mahkemesince verilen karara karşı taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun davacı idare vekili yönünden esastan reddine, davalı vekili yönünden ise kabulü ile HMK’nın 356. maddesi uyarınca duruşma yapılarak, Afyonkarahisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2020/546 E. - 2021/28 K. sayılı kararının kaldırılıp, arazi niteliğindeki dava konusu Afyonkarahisar İli, İhsaniye İlçesi, Akören Mahallesi 1299 parsel (ifrazen 3098 parsel) sayılı taşınmaza, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesinde ve taşınmazın üzerinde fiilen yonca ekili olduğundan yonca üzerinden bedel belirlenip, arta kalan 3099 parsel sayılı taşınmazda %30 oranında değer azalışı uygulanmak suretiyle yeniden esas hakkında karar verilmesinde yöntem itibariyle bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1- Yoncalık niteliğindeki taşınmazın değeri tespit edilirken bilirkişilerce dava tarihinden geriye doğru yıllar dahil dekara verimin esas alınması gerekir.
Bu durumda bilirkişi raporlarında değer biçmeye esas alınan yoncanın geriye doğru son 5 yılı kapsar şekilde dekar başına verim miktarlarının İlçe Tarım Müdürlüğü'nden, değerlendirme tarihi olan 2018 yılı dekar başına üretim masrafları ile hasat dönemindeki ortalama toptan kilogram satış fiyatlarının da ilgili resmi kuruluşlardan sorulup rapor denetlenmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2- İlk derece mahkemesince hükme esas alınan bilirkişi raporunda %10 oranında objektif değer artırıcı unsur uygulanması nedeniyle, bölge adliye mahkemesinin karar ilamında objektif değer artış oranının %200 olması gerektiği belirtildiği halde, gerekçesi açıklanmaksızın çelişki oluşturacak şekilde %100 oranında objektif değer artırıcı unsur ilave edilmek suretiyle tespit edilen bedel üzerinden karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir;
Taraf vekillerinin temyiz itirazları doğrultusunda Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4 Hukuk Dairesi hükmünün açıklanan nedenlerle HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 02/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.