Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1040 Esas 2019/11311 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1040
Karar No: 2019/11311
Karar Tarihi: 24.06.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1040 Esas 2019/11311 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz istemleri incelenmiş ve mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz istemi reddedilmiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin temyiz istemi ise Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda hak yoksunluğu uygulanması mümkün görüldüğünden reddedilmiştir. İş yeri dokunulmazlığının ihlası suçuna ilişkin temyiz istemi ise, eksik ceza tayini ve ek savunma hakkının tanınmaması sebepleriyle isteme aykırı olarak bozulmuştur. Kanun maddeleri 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Geçici 2. Maddesi, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. Maddesi, 116/4. Maddesi, 119/1-C Maddesi ve 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. Maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2019/1040 E. , 2019/11311 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-CD çözüm tutanağı ile sanık ve temyiz dışı sanıkların beyanlarına göre; olay günü hırsızlığın 21.00-21.35 saatleri arasında gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında, UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre; suç tarihinde gece vaktinin saat 20.25"de başladığı, bu suretle iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
2-İddianamede talep edilmediği halde 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması ihtimaline binaen sanığa ek savunma hakkı tanınmadan anılan madde uygulanmak suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 24/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.