5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6066 Esas 2021/15684 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6066
Karar No: 2021/15684
Karar Tarihi: 25.11.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6066 Esas 2021/15684 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 5607 sayılı yasaya muhalefet suçundan hüküm verilmiş ve hükümlülük ile müsadere cezası uygulanmıştır. Ancak dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesi, verilen hükümlerin yerinde olmadığına karar vermiştir. Kararda, cezanın hafifletilmesi ve etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği belirtilmiş ve ilgili yasal koşulların saptanması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, takdiri indirim ve adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında CMK maddelerine uyulmadığı ifade edilmiştir. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesi, 5/2. maddesi ve Geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 62/1. ve 62/2. maddeleri, 7242 sayılı Yasın 61. ve 63. maddeleri ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2019/6066 E. , 2021/15684 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2. Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1. maddesi yerine TCK"nun 62/2. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4. Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.