Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 85/1, 62, 50, 52, 52/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarih 2017/463 Esas, 2018/20 Karar ve 23.01.2018 tarih 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya kapsamında yer alan ehliyet bilgilerine göre, E ve A2 sınıfı sürücü belgeleri bulunan ve idaresindeki otomobili ile kaza yapan sanık hakkında, TCK"nın 53/6 maddesi uyarınca sürücü belgesinin 1 yıl süre ile geri alınmasına karar verilirken, geri alınan sürücü belgesinin sınıfının belirtilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanık hakkında sürücü belgesinin geri alımasına ilişkin hükmün (6.) paragrafına "E sınıfı" ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun görülen hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.