Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/24561 Esas 2019/22283 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/24561
Karar No: 2019/22283
Karar Tarihi: 03.12.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/24561 Esas 2019/22283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, alacak davası türünde İş Mahkemesinde görülmüştür. Davanın sonucunda verilen karar temyiz edilmiş ve kararın incelenmesi istenilmiştir. Dosya Tetkik Hakimi tarafından incelenmiş ve sonuçta davalının temyiz talebi reddedilmiştir. Davacının temyiz talebi ise reddedilmiş, hükmün ONANMASINA karar verilmiştir. Mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlarda uygulandığı belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı kesinlik sınırı kapsamında kaldığı için davalının temyiz istemi reddedilmiştir. Kanunlarla ilgili olarak, kesinlik sınırının kamu düzeni ile ilgili olduğu belirtilmiş ve temyiz kesinlik sınırı ile ilgili nihai kararların 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmaya devam edildiği ifade edilmiştir. Mahkeme kararında ayrıca, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427 ve 432. maddeleri de vurgulanmıştır.

22. Hukuk Dairesi 2016/24561 E. , 2019/22283 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davalı temyizi yönünden:
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre, davada hüküm altına alınan miktarın karar tarihi itibariyle (2016 yılı) 2.190,00 TL olan temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
Davacının temyizine gelince,
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin davacıya yükletilmesine, 03/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.