Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/578 Esas 2020/498 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/578
Karar No: 2020/498
Karar Tarihi: 29.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/578 Esas 2020/498 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, müvekkilinin davalılar olan şirketler tarafından çalıştırılan işçi tarafından açılan iş davası sonucunda verilen kararın icraya konulması üzerine müvekkilinin ödeme yaptığını ancak sonrasında fazla mesai alacağı nedeniyle yapılan takibe son işveren şirketin itiraz ettiğini ve geri kalan alacakları taksitler halinde icra dosyasına ödediğini belirterek, davalıların alt işveren olarak sorumlu olduklarını ve 8.231,00 TL alacak taleplerinin kısmen kabul edilmesini talep etmiştir. Davalılar ise davanın reddini istemiştir.
Mahkeme, taraflar arasındaki sözleşmede sorumluluğa dair hüküm olmadığına ve davalıların işçiyi çalıştırdıkları dönem itibariyle tam sorumlulukları olduğunu belirterek, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Karar, davacı ve davalıların avukatları tarafından temyiz edilmiştir.
Yüksek Mahkeme, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermiş ve davalıların temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ayrıca, kararda bahsi geçen kesinlik sınırı ve yeniden değerleme oranı hakkında açıklamalar yapılmıştır.
Kanun Maddeleri: HUMK'nın 427. maddesi, 5236 Sayılı Kanun'un 19. maddesi, Ek-Madde 4.

23. Hukuk Dairesi 2019/578 E. , 2020/498 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı ... Tic. Ltd. Şti. vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, dava dışı işçi tarafından müvevekkili ile son işveren aleyhine açılan iş davası sonucunda verilen kararın icraya konulması üzerine müvekkilinin ödemede bulunduğunu, daha sonrasında müvekkili tarafından son işverene yapılan takibe son işverenin fazla mesai alacağı yönünden itiraz ettiğini geri kalan alacağı ise taksitler halinde icra dosyasına ödediğini, davalıların alt işveren olarak işçiyi çalştıkları dönem itibariyle sorumlu olduklarını, müvekkili tarafından işçinin yaptığı takip dosyasına yapılan 25.360,51 TL ödemeden son işveren şirketin sorumluluk miktarı olan 11.260,00 TL ve ihbar tazminatından kalan 463,06 TL ‘nin de talep dışı bırakılarak, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla alacak taleplerini 8.231,00 TL.lik olarak sınırlandırmak suretiyle 8.231,00 TL.lik alacağın 1.184,00 TL’sinin davalı ...nden 7.047,00 TL’sinin davalı ...nden ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki sözleşmede sorumluluğa dair hüküm olmadığı, bu durumda davalıların işçiyi çalıştırdıkları dönem itibariyle tam sorumluluklarının söz konusu olacağı, davalıların da daha öncesinde temerrüde düşürülmedikleri göz önünde bulundurulduğunda sorumluluklarına dava tarihinden itibaren faiz uygulanacağı gerekçesiyle, davanın ksımen kabülüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı ve davalı ...vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve ileri sürülen temyiz nedenlerine göre ...vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 Sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK"a eklenen Ek-Madde 4"te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında, 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir. Davacı vekilince temyize konu yapılan reddedilen kısım yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... Tic. Ltd. Şti. vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE davacıdan peşin alınan harcın istek halinde iadesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalı ...nden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 29.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.