Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17341 Esas 2020/292 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17341
Karar No: 2020/292
Karar Tarihi: 07.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17341 Esas 2020/292 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanığa hakaret edildiği gerekçesiyle haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına göre kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanığın cezasından asgari (1/4) oranda indirim yapılması yerine (1/2) oranda indirim yapılmıştır. Ancak, kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında hak yoksunluğuna karar verilemeyeceği gözetilmemiştir. Bu nedenle karar bozulmuş, ancak yeniden yargılamaya gerek olmadığından hükmün bozularak, düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kullanılan kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) 3. madde (orantılılık ilkesi)
- 5237 sayılı TCK 53/4. madde (hak yoksunluğu)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (temyiz mahkemesinin karar verme yetkisi)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMUK) 321. ve 322. maddeler (bozma ve düzeltme işlemleri)

3. Ceza Dairesi 2019/17341 E. , 2020/292 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkeme tarafından sanığa hakaret edildiği gerekçesiyle haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına göre 5237 sayılı TCK"nin 3.maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak sanığın cezasından asgari (1/4) oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde (1/2) oranda indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/4. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş,sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün ""Mahkumiyetine karar verilen sanıklar hakkında tayin edilen hapis cezalarının ertelenmiş olması dikkate alınarak, TCK’nin 53/1-c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından,vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ve taktiren 53/1-e maddesinde ki bir kamu kurumunun veya kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşunun iznine tâbi bir meslek veya sanatı, kendi sorumluluğu altında serbest meslek erbabı veya tacir olarak icra etme hakları kullanmaktan yoksun bırakılmamasına, 53/1-a,b,c ve d maddesindeki diğer hakları ise infazı tamamlanıncaya kadar, kullanmaktan yoksun bırakılmasına"" paragrafının çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.