12. Ceza Dairesi Esas No: 2016/3039 Karar No: 2019/1476 Karar Tarihi: 06.02.2019
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/3039 Esas 2019/1476 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, Taksirle öldürme suçundan sanığı mahkum etti. Sanığın cezasının alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir şekilde belirlenmediği gerekçesiyle hüküm bozuldu. Sanık hakkında verilen hapis cezası adli para cezasına çevrildi, ancak TCK'nın 52/2 maddesi hükümde gösterilmediği için karar CMK'nın 232/6 maddesine aykırıydı ve bu nedenle karar bozuldu. Hüküm \"TCK'nın 52/2 maddesi gereğince\" ifadesi eklenerek düzeltildi ve onandı. Kanun maddeleri: TCK'nın 85/2, 62/1, 50/4, 52/4, 53/6, 61/1, 22/4 ve 3/1.
12. Ceza Dairesi 2016/3039 E. , 2019/1476 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: TCK"nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, yaralanmaların niteliği, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın, bir kişinin ölümünden ve bir kişinin de nitelikli şekilde yaralanmasından sorumlu olduğu somut olayda, sanık hakkında belirlenen temel cezanın asgari hadden biraz daha fazla uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, raporlar arasındaki çelişkinin giderilmediğine, kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık hakkında tayin edilen hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, TCK"nın 52/2 maddesinin hükümde gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 3. paragrafındaki ""20-tl"" ibaresinden önce gelmek üzere hükme ""TCK"nın 52/2 maddesi gereğince"" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.