MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükümleri karşısında; sanığa yüklenen 2003 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2 maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar; “defter ve belgeleri ibraz etmemek" suçu yönünden ise 213 sayılı VUK"nın 359/a-2 maddesindeki cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen dava zamanaşımının, hükmün verildiği 27/05/2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış; sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322.maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkında 2003 takvim yılında sahte fatura kullanmak ve defter ve belge ibraz etmemek suçlarından açılan kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 102/4 , 104/2, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nun 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 27/02/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.