Hakaret - Mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/13527 Esas 2015/1438 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, Ceza verilmesine yer olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanıkların aynı binada komşu olup akraba oldukları, aralarında önceye dayalı husumet bulunduğu, olay günü meydana gelen tartışmada ...in odun parçası ile ..." nin evinin camını kırarak zarar verdiği, ayrıca katılan sanık ... ve eşi katılan sanık ... "nin, katılan sanık ... ile karşılıklı olarak hakaret suçunu işlediklerinin iddia ve kabul olunduğu olayda katılan sanıklardan ...in temyiz dilekçesi kapsamına göre kendisi hakkında hakaret ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler ile kendisine hakret ettiği iddia olunan sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1-Katılan Sanık ...in mala zarar verme suçundan mahkumiyetine yönelik hükmün sanık tarafından temyizi üzerine yapılan incelemede:
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Katılan sanıklar ... ve ..."nin hakaret suçu açısından yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılan sanıkların karşılıklı olarak hakaret suçunu işledikleri anlaşıldığından CMK 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken “ceza verilmesinden vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan-sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki “TCK 129/3 maddesi” ifadesinden sonra gelen kısmın çıkartılarak " CMK 223/4-c maddesi gereğince sanıkların herbir; hakkında ceza verilmesine yer olmadığına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.