Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/602 Esas 2020/497 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/602
Karar No: 2020/497
Karar Tarihi: 29.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/602 Esas 2020/497 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, dava dışı işçi tarafından son işveren aleyhine açılan iş davası sonucunda yapılan takip dosyasına davalılar tarafından itiraz edildiğini ve davalıların işçiyi çalıştıkları dönem itibariyle sorumlu olduğunu iddia etmektedir. Mahkeme, davalıların sorumluluğunun alt işveren olduklarını ve işçiyi çalıştırdıkları dönemle sınırlı olduğunu belirterek, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Karar, temyiz edilmek üzere Yargıtay'a gönderilmiştir.
Kanun maddeleri: İş Kanunu, Türk Borçlar Kanunu, Medeni Kanun, Hukuk Muhakemeleri Kanunu.
23. Hukuk Dairesi         2019/602 E.  ,  2020/497 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilleri ve katılma yoluyla davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, dava dışı işçi tarafından müvevekkili ile son işveren aleyhine açılan iş davası sonucunda verilen kararın icraya konulması üzerine müvekkilinin ödemede bulunduğunu, daha sonrasında müvekkili tarafından son işverene yapılan takibe son işverenin fazla mesai alacağı yönünden itiraz ettiğini geri kalan alacağı ise taksitler halinde icra dosyasına ödediğini, davalıların alt işveren olarak işçiyi çalştıkları dönem itibariyle sorumlu olduklarını, müvekkili tarafından işçinin yaptığı takip dosyasına yapılan 45.177,80 TL ödemeden son işveren şirketin sorumluluk miktarı olan 15.435,00 talep dışı bırakılarak, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla alacak taleplerini 26.083,00 olarak sınırlandırmak suretiyle 6.268,00 TL’sinin ... İnşaat Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.nden, 19.815,00 TL’sinin davalı ... Tic. Ltd. Şti.nden ödeme tarihi olan 23.12.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili, 15.03.2016 tarihli ıslah dilekçesi ile davalı ... İnş. şirketinden olan talebini 4.101,67 TL daha artırmıştır.
    Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; sunulan emsal kararlar ve içtihatlara bakıldığında sorumluluğun alt işverenlerde olduğunun anlasıldığı, davalıların sorumluluğunun da işçiyi çalıştırdıkları dönemle sınırlı olduğu, davalıların daha öncesinde temerrüde düşürülmedikleri göz önünde bulundurulduğunda sorumluluklarına dava tarihinden itibaren faiz uygulanacağı gerekçesiyle, davanın ksımen kabülüne karar verilmiştir.
    Kararı, davalılar vekilleri ve katılma yoluyla davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve ileri sürülen temyiz nedenlerine göre, davalılar vekilleri ve katılma yoluyla davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilleri ve katılma yoluyla davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA aşağıda yazılı onama harçlarının temyiz edenlerden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 29.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.