2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1524 Karar No: 2019/11276 Karar Tarihi: 24.06.2019
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1524 Esas 2019/11276 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, bir hastanede müştekinin çantasındaki cüzdanı çalmakla suçlanmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığı hırsızlık suçundan mahkum etmiştir. Ancak, suçun niteliği hatalı belirlendiğinden, sanığın cezası yanlış bir kanun maddesi uyarınca verilmiştir. Ayrıca, müştekinin zararı kısmen telafi edildiği için, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı sorulmadan sanığa ceza verilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında yeniden değerlendirme yapılması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde yer alan hırsızlık suçu tanımı ve 168/2. maddesi ile 53. maddesi hakkında Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı ve uygulama yöntemleri hakkında bilgi verilmektedir.
2. Ceza Dairesi 2019/1524 E. , 2019/11276 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dosya kapsamına göre, sanığın olay tarihinde bina vasfındaki hastane içerisinde, müştekiye ait çantanın içinde bulunan cüzdanı çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde belirtilen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-a maddesi uyarınca sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi, ayrıca müştekinin kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde zararının 450,00 TL olduğunu beyan ettiği, ancak sanığın bir yakını tarafından müştekiye ait posta çeki hesabına 400,00 TL yatırıldığının anlaşılması karşısında; kovuşturma aşamasında gerçekleşen kısmi iade nedeniyle müştekiye etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızası bulunup bulunmadığı açıkça sorulmadan, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarhili ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 24/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.